Terapia rezonansowa mikrofalowa lub informacyjno – falowa są zasadniczo nowymi, wysokoefektywnymi fizjoterapeutycznymi metodami leczenia, uzdrawiania i profilaktyki wielu zachorowań psychosomatycznych, których przyczyną jest zakłócenie procesów samoregulacji organizmu.
Po raz pierwszy wpływ niskoenergetycznego niejonizującego promieniowania elektromagnetycznego bardzo wysokiej częstotliwości na struktury biologiczne i organizmy zidentyfikował I. D. Dewiatkow i M. B. Gołant (1973 r.). Nieco później I. C. Czerkasow, B. A. Niedzwieckij (1978) wykorzystali terapię informacyjno – falową do celów leczniczych, co stało się przesłanką dla późniejszych szerokich badań naukowo – badawczych i praktycznego jej wykorzystania.
Obecnie:
- terapia informacyjno – falowa to wysoce efektywna metoda dla większości chorób psychicznych,
- łączy w sobie bogate doświadczenie i tradycje starowschodnich medytacji ze współczesnymi osiągnięciami elektroniki,
- efektywna stymulacja reakcji obronnych, normalizacja statusu odpornościowego, przyspieszenie procesów regeneracji w organizmie,
- może być wykorzystywana łącznie z innymi metodami fizjoterapeutycznymi, szczególnie z laseroterapią, farmakoterapią, wielokrotnie wzmacniając efekty ich zastosowania,
- to więcej niż dwudziestopięcioletnie doświadczenie w praktycznym wykorzystaniu w medycynie.
Mechanizmy oddziaływania terapii informacyjno – falowej na organizm człowieka są dalece nie zbadane. Ich specyfika jest taka, że fale spektrum milimetrowego mają oddziaływanie na organizm człowieka nie tylko elektryczne, ale i informacyjne. Ważność oddziaływania informacyjnego wnoszonego przez niskoenergetyczne niejonizujące promieniowanie elektromagnetyczne tłumaczy się rezonansową zgodnością częstotliwości oddziaływania zewnętrznego z częstotliwością wewnętrznych procesów elektromagnetycznych czynności życiowych organizmu, ich łączącym lub jednoczącym znaczeniem między komórkami, organami i systemem całego organizmu.
Zastosowanie niskoenergetycznego niejonizującego promieniowania elektromagnetycznego niejako imituje rzeczywiste sygnały sterowania, co ma miejsce w żywym organizmie jako własne milimetrowe koherentne promieniowanie, które uczestniczy w fundamentalnych procesach biologicznych. Dla organizmu, jaklo układu samoregulującego się, w niektórych przypadkach wystarczy adekwatna informacja w postaci niskoenergetycznego niejonizującego promieniowania elektromagnetycznego
w celu wyeliminowania powstania patologii i podtrzymania autogenezy.
Energia kwanta w przedziałach milimetrowych o długości fali = 1 – 10 mm, f = 30 GHz jest mniejsza od energii przejścia elektronów, aktywacji energii falowej molekuł i nawet energii połączeń wodorowych, to znaczy, że nie może ona wpłynąć nawet na najsłabsze połączenie chemiczne. Mogą one wpłynąć na stopnie swobody rotacji cząsteczek.
Woda intensywnie pochłania niskoenergetyczne niejonizujące promieniowanie elektromagnetyczne. Przykładowo przy λ = 3 mm, warstwa wody o grubości 1 mm osłabia moc niskoenergetycznego niejonizującego promieniowania elektromagnetycznego 100 razy. Skóra ludzka w więcej niż 60% składa się z cząsteczek wody, dlatego też przy oddziaływaniu na nią promieniowania milimetrowego pochłanianie jest praktycznie całkowite na głębokości rzędu 0,7 – 1 mm.
Wiadomym jest, że w organach i układach organizmu człowieka przeważają niskoczęstotliwościowe procesy oscylacyjne, odzwierciedlające stan funkcjonalny systemu funkcjonalno – dynamicznego i jego status metaboliczny. Przykładowo, podstawowy rytm na elektroencefalogramie zdrowego człowieka – rytmy alfa, jego częstotliwość wynosi 8 – 12 Hz, częstotliwość rytmu oddychania 0,3 Hz, częstotliwość potencjału elektrycznego jelit 0,2 – 0,3 Hz, a żołądka 1 – 3 Hz, itd.
Swoją częstotliwość funkcjonowania posiada każda komórka, jej subkomórkowe struktury, organy i organizm jako całość.
To założenie leży w osnowie opracowania niskoczęstotliwościowej modulacji funkcjami.
Bardzo lubię terapię biorezonansową, dlatego, że można wprost sterować procesami biologicznymi organizmu, począwszy od metabolicznych, międzykomórkowych. Znając bazę teoretyczną i właściwości praktycznego zastosowania terapii niskoenergetycznym niejonizującym promieniowaniem elektromagnetycznym, można leczyć większość zachorowań.
Niskoenergetyczne niejonizujące promieniowanie elektromagnetyczne w medycynie jest częścią bardziej ogólnego, znacznego problemu biologicznego – o roli pól elektromagnetycznych w funkcjonowaniu życiowym organizmu, badanie takiego kompleksowego problemu może wpłynąć na fundamentalne podstawy życia.
P. S. Mam serdecznego znajomego z Warszawy, wielce szanowanego. Jest on w posiadaniu pewnego urządzenia „Quantec”. Jak zrozumiałem, wszystko w tym urządzeniu oparte jest na bazie medycyny kwantowej. On mówi: „Quantec” to XXII wiek. I ja mogę powiedzieć, że medycyna kwantowa – to wiek XII i XXIII, dlatego, że fundamentalne podstawy życia nie powstają w każdym stuleciu, a tym bardziej nie mogą, z pewnością, być do końca zbadane.
Autogeneza to system obronno – adaptacyjnych mechanizmów walki z chorobą, wyzdrowienia
i podtrzymywania zdrowia. Pod pojęcie „autogeneza” włącza się procesy restytucji, regeneracji, kompensacji, a także odporność.
W stymulacji mechanizmów walki z chorobą dużą rolę może mieć i ma terapia laserowa.
Za opracowanie techniki laserowej w 1964 r. N.T. Basow, A. M. Prochorow, Ch. Townes, otrzymali nagrodę Nobla.
Efektywność, szybkość, bezbolesność, aseptyczność, brak ograniczeń wiekowych i podobnych ograniczeń to wyjątkowe cechy laseroterapii.
W obecnym czasie laseroterapię wykorzystuje się:
1. w klinikach chorób wewnętrznych,
2. w chirurgii, traumatologii i ortopedii,
3. w neurologii,
4. przy schorzeniach skórnych,
5. w praktyce pediatrycznej,
6. w schorzeniach endokrynologicznych i naruszeniu przemiany materii,
7. w położnictwie i ginekologii,
8. w stomatologii,
9. w otolaryngologii,
10. w okulistyce.
Niskointensywne oddziaływanie laserowe cechuje się działaniem przeciwzapalnym, odczulającym, pielęgnacyjnym, uśmierzającym ból, przeciwskurczowym działaniem, stymulującym procesy wymiany, regeneracyjne i immunologiczne.
Laseroterapia jest zdolna w sposób istotny zwiększyć efektywność kompleksowego leczenia wielu przewlekłych chorób, aktywizując procesy autogenezy.
Promieniowanie laserowe może wybiórczo wpływać na określone składniki chemiczne komórek i tkanek. Ponieważ molekuła każdej substancji ma swoje charakterystyczne spektrum pochłaniania, można w sposób nakierowany dobrać promieniowanie o określonej długości fali wystymulować niezbędne biologiczne aktywne połączenie.
W rezultacie zachodzący z jego udziałem proces metaboliczny przyspieszy lub zwolni.
Poziomy realizacji reakcji zwrotnej organizmu na niskoenergetyczne oddziaływanie laserowe:
1. Subkomórkowy – powstanie stanów wzbudzonych molekuł, tworzenie się wolnych rodników, stereochemiczna przebudowa molekuł, wzrost prędkości syntezy białka, RNA, DNA, przyspieszenie syntezy kolagenu i jego poprzedników, zmiana bilansu tlenowego i aktywności procesów regeneracyjno – tlenowych.
2. Komórkowy – promieniowanie ładunku pola elektrycznego komórki, jej potencjału membranowego zwiększenie aktywności proliferacyjnej itd.
3. Tkankowy – zmiana proliferacji płynu międzykomórkowego, zmiana aktywności morfo – funkcjonalnej i mikrocyrkulacji.
4. Organowy – normalizacja funkcji któregokolwiek organu.
5. Systemowy – powstanie zwrotnych kompleksowych adaptacyjnych reakcji nerwowo – odruchowych i nerwowo – proliferacyjnych z aktywizacją układu współczulnego, to znaczy całego systemu autogenezy.
Wiadomym jest, że funkcjonowanie organizmu, jego układów, organów, tkanek, komórek oraz struktur międzykomórkowych ma charakter periodyczny z istnieniem dużej liczby procesów oscylacyjnych o okresach od ułamków sekundy do dobowych, miesięcznych, sezonowych, rocznych i wieloletnich rytmów biologicznych.
Każdy organizm jest złożoną strukturą rytmiczną, określoną zbiorem procesów oscylacyjnych, różniących się częstotliwością, amplitudą, fazą i odnoszącymi się do odpowiednich funkcji. Mobilność procesów oscylacyjnych zapewnia możliwość formowania nowych związków funkcjonalno – dynamicznych w zależności od konkretnych potrzeb któregokolwiek organ, układu, systemu lub całego organizmu.
Ustalono, że większość zachorowań rozpoczyna się od arytmii, z możliwym późniejszym formowaniem przez patologiczny układ funkcjonalny tych czy innych zmian organicznych.
Według współczesnych wyobrażeń, w rozwoju procesu patologicznego można wyodrębnić 4 stadia:
1. Czasowego rozregulowania.
2. Zakłócenia strumieni informacyjnych.
3. Zakłócenia wymiany energii.
4. Zakłócenia wymiany materii i zniszczenia struktur.
Normalizacja rytmu pracy organu, tkanki lub całego układu jest również ważna dla przywrócenia ich stanu funkcjonalnego. W takich przypadkach istotnym jest dobór takich charakterystyk częstotliwościowych promieniowania laserowego, które miałyby bliską częstotliwość do procesów oscylacyjnych, zachodzących w uszkodzonym organie tkanki lub systemu. W podobnych przypadkach zachodzi rezonans między zmienianym systemem funkcjonalnym organu z charakterystyczną dla niego częstotliwością i częstotliwością oddziaływującą. Zbliżona zgodność charakterystyk częstotliwościowych (rezonans) przyczynia się do szybszego przywrócenia funkcji, a w następstwie i struktury uszkodzonych organów.
Dr Viktor Pavlenko Aleksandrovych